بررسی و تطبیق ابعاد مختلف کشاورزی شهری به عنوان رویکرد مناسب توسعه پایدار فضاهای سبز عمومی در مقیاس محلی

امروزه مشکل افزایش جمعیت و نیاز تامین غذا و دیگر محصولات باعث توجه ویژه به رویکرد کشاورزی شهری شده است. یکی از مهم ترین راهکارهای ارائه شده ترکیب این رویکرد با فضاهای سبز عمومی و ایجاد منظر مثمر است که به عنوان یکی از زمینه های اصلی موردبررسی پژوهشگران در سطح دنیا مطرح شده است. کشورهای توسعه یافته زیادی برای ایجاد خودکفایی و استفاده مناسب از فضاهای سبز عمومی به استفاده از این رویکرد روی آورده اند. مسئله اصلی عنوان شده در این پژوهش نیز، بررسی رویکرد کشاورزی شهری در مقیاس محلی برای کشور ایران است. ایران کشوری درحال توسعه است که نیازمند توجه، برنامه ریزی و سیاست گذاری برای حرکت به سمت زمینه های پایداری و توسعه پایدار و رویکردهای تامین کننده آن است. با این فرض، هدف پژوهش حاضر در مرحله اول بررسی و تطبیق ابعاد اصلی کشاورزی شهری یعنی اجتماعی، اقتصادی، محیط زیست و سلامت و معیارهای آن ها در مقیاس محلی است. همچنین در ادامه این پژوهش به بررسی تاثیرات مثبت و منفی معیارهای ابعاد ذکرشده پرداخته است. برای انجام این پژوهش از روش تحقیق تفسیری- کیفی و منابع اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. همچنین پس از ارائه تاثیرات مثبت و منفی معیارهای کشاورزی شهری، راهکارهایی برای کاهش و یا حل تاثیرات منفی ارائه شده است. همچنین پیشنهاد می شود تطبیق معیارهای کشاورزی شهری در مقیاس های خانگی، منطقه ای، شهری و فرا شهری نیز موردبررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی شهری ، توسعه پایدار ، پایداری ، فضاهای سبز عمومی ، مقیاس محلی