بررسی اثر عملکرد رضایت شغلی پرسنل شاغل در پروژه های عمرانی بر کاهش پیامدهای بحران کرونا (مطالعه موردی: پروژه خط دو و سه قطار شهری مشهد)

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر رضایت شغلی پرسنل شاغل در پروژه های عمرانی بر کاهش پیامدهای بحران ویروس کرونا انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۱۷۰ نفر از پرسنل کارشناس ستادی و عملیاتی خط دو قطار شهری مشهد در نظر گرفته شده است. با توجه به ویژگی های جامعه آماری و کم بودن تعداد و در دسترس بودن همه اعضا شیوه نمونه گیری تصادفی ساده برگزیده شد و با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق محقق از دو پرسشنامه ، و برای پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ به شرح: پرسشنامه عملکرد رضایت شغلی پرسنل استمپس و پدیمونت(۲۰۰۲) و پایایی ۰/۸۶۷۰ و پرسشنامه کاهش اثرات بحران آذری (۱۳۹۵) با پایایی ۰/۷۸۴۴ استفاده گردید. پرسشنامه های مورد استفاد از نظر روایی مورد تائید قرار گرفتند ، معهذا از نظر استاد محترم راهنما برای روایی صوری استفاده گردید. وضعیت توزیع متغیرها با استفاده از آزمون کولوموگروف و اسمیرنف بررسی که همه آن ها نرمال بودند. اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از آزمون تحلیل مسیر تحلیل انجام شد و نتایج فرضیه حاکی از آن است که رضایت شغلی پرسنل شاغل در پروژه های عمرانی با کاهش پیامدهای بحران ویروس کرونا رابطه مثبت و معناداری دارد .

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، منابع انسانی ، بحران ، ویروس کرونا ، پروژه های عمرانی