تغییرات بازوپایان دونین پسین در کرمان

تنوع و گسترش بازوپایان (brachiopods) در دوران دیرینه زیستی بیش از سایر بی مهرگان بوده است. این موجودات دارای تغییر و تکامل سریع بوده و نسبت به تغییرات محیط و بالا و پایین رفتن سطح آب دریا ها حساسیت داشته و شکل صدف آنها تغییر نموده است.بدین سبب سنگواره بازوپایان برای تعیین سن نسبی، مطالعه محیطهای رسوبی گذشته، بررسی تکامل موجودات و همچنین تطابق چینه شناسی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. توالی لایه های دونین پسین در شمال استان کرمان در سطح وسیعی گسترش دارند. بازوپایان از فراوانترین بی مهرگانی در این لایه ها به شمار میروند. درپایان فراسنین تعداای از بازوپایان متقرض شده و گونه های جدید همزمان با پیشروی دریایی در قاعده توالیهای رسوبی فامنین ظاهر شده اند. هدف این تحقیق بررسی تغییر و تکامل سنگواره های بازوپایان در اشکوبهای فراسنین و فامنین (دونین پسین) است. بدین منظور سنگواره بازوپایان از سه رخنمون به دقت مورد بررسی قرار گرفته اند. انقراض تعدادی از گونه های بازوپایان و ظهور نمونه های جدید در جدول (1) نشان داده شده است.