کرامات عارفان و صوفیان در تذکره الاولیای عطار نیشابوری

خوارق عادت اموری هستند که افراد عادی از انجام آن عاجز و ناتوانند معجزه، کرامات و سحر در دسته خوارق عادت جای دارند. معجزه تنها مختص پیامبران است. در حالیکه کرامات به اولیا نسبت داده شده است که با ایجاد شرایطی همچون مطیع بودن در برابر خدا و تزکیه نفس به آن نائل می شوند. و دلیلی بر حقانیت وجود خداوند و راهی جهت ارشاد گمراهان است. اما سحر از آنجاییکه بیشتر جنبه منفعت طلبی و سودجویی دارد و ابزاری جهت گمراهی افراد بود در نزد عرفا همواره مورد نکوهش واقع میشد.در کتابهای مرتبط با تصوف کرامات بسیاری به اولیا و عرفا نسبت داده شده است. انجام امور خارق العاده که دیگران از انجام آن عاجز و ناتوان بودند و افراد در بسیاری از موارد جهت رفع مشکلات و گرفتاریهای خویش به ولی مراجعه می نمودند تا از مشکلات آنها گره گشایی نماید. تذکره الاولیای عطار از این منظر کرامات گستردگی و ویژگی خاصی دارد . از آنجایی که عطار در این کتاب به شرح حال ۹۷ تن از اولیای تصوف پرداخته است در این مقاله سعی شده است ابتدا تعریفی جامع از معجزه، کرامت و سحر ارائه شود و تفاوت کرامت با معجزه و سحر بیان شود سپس کرامات این اولیا دسته بندی گردد و مشخص شود که هر یک از اولیا دارای چه کرامات ارزنده ای بوده اند .

کلیدواژه ها:

اولیا ، تصوف ، کرامات ، تذکره الاولیا .