بررسی روایی و پایایی مقیاس انگیزش

هدف ازاین پژوهش بررسی اعتبار وپایایی فرم اصلاح شده مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر(۱۹۸۱) برای اندازه گیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره راهنمایی بود. به این منظور نمونه ای ۱۹۸نفری متشکل از ۱۱۰دانش آموز پسر و۸۸ دانش آموز دختر پایه دوم راهنمایی از شش مدرسه ازنقاط مرکزی شهر شیراز به روش خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس مذکور را تکمیل کردند. ضرایب همسانی درونی ازطریق محاسبه همبستگی هر سوال با نمره کل مقیاس ها بین ۳۰/۰ تا ۷۸/۰به دست آمد . تحلیل عوامل به عمل آمده در سئوال های مقیاس توانست چهارعامل را مشخص کند که بعد انگیزش درونی را به صورت کلی وبا وضوح زیادی نشان می داد . پاره مقیاس ها ی انگیزش بیرونی نیز با وضوح کمتری در این تحلیل تشخیص پذیر بودند. نتایج این تحلیل عامل با تحلیل به عمل آمده مولفان مقیاس همخوانی دارد. علاوه براین رابطه ابعاد مختلف مقیاس انگیزش هارتر با یکدیگر و با نمره های پیشرفت تحصیلی (معدل) دانش آموزان در حد انتظار بود وگواهی بر روایی مقیاس است. ضرایب پایایی بازآزمایی و آلفای کرونباخ محاسبه شده برای ابعاد وپاره مقیاس های این ابزار نیز در حد مطلوب و حاکی ازثبات دراندازه گیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان ایرانی است.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، مقیاس انگیزشی هارتر ، روایی ، پایایی ، دانش آموزان دوره راهنمایی