تخمین پارامترهای ژنتیکی و عمل ژن برای صفات عملکرد و اجزای عملکرد پنبه(Gossypiumhirsutum)

به منظور برآورد واریانس های ژنتیکی و نحوه عمل ژن برای صفات عملکرد و اجزای عملکرد پنبه، آزمایشی در قالب تجزیه دای آلل ۶۶ یک طرفه اجرا گردید که در آن صفات عملکرد و اجزای آن شامل وزن ۳۰ قوزه، وزن الیاف، وزن بذر، درصد کیل و زودرسی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس بیانگر تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ ها بود. در مقایسه میانگین ها، هیبرید Sindose×Mehrاز نظر عملکرد در کلاس نخست قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل ژنتیکی داده ها از مدل ۱ روش ۲ گریفینگ و روش گرافیکی هیمن – جینکر استفاده گردید. نتایج تجزیه دای آلل حاکی از وجود اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژن ها در کنترل صفات فوق بود. در این بررسی برای صفات وزن الیاف، درصد کیل و زودرسی، واریانس افزایشی بالایی مشاهده گردید که مبین کارا بودن انتخاب در اصلاح این صفات است و برای سایر صفات هر دو جزء افزایشی و غیر افزایشی مشاهده شد که بیانگر کارا بودن روش های مبتنی بر دورگ گیری می باشد. بالاترین وراثت پذیری به ترتیب در درصد کیل(۶۸/۰)، وزن الیاف(۶۶/۰) و زودرسی(۵۵/۰) مشاهده شد. تجزیه گرافیکی نشان دهنده رابطه غالبیت نسبی برای صفات درصد کیل و زودرسی و فوق غالبیت برای سایر صفات بود. والد No:۲۰۰ برای افزایش عملکرد و والد Beliizovar برای افزایش زودرسی در برنامه های اصلاحی پنبه مناسب تشخیص داده شدند.

کلیدواژه ها:

پنبه ، اجزای عملکرد ، دای آلل ، عمل ژن