تاثیر روش مشارکت ورزشی بر یادگیری مهارت های حرکتی کودکان با تاکید بر ایده اختصاصی سازی و تنوع بخشی ورزشی؛ تمرین هدفمند یا بازی هدفمند؟

هدف این پژوهش تعیین بهترین روش مشارکت ورزشی بر یادگیری مهارت های ورزشی منتخب با تاکید بر ایده اختصاصی سازی و تنوع بخشی تمرینی بر کودکان می باشد. بدین منظور ۱۲۰ نفر از پسران ۱۲-۱۰ ساله کلاس سوم تا پنجم شهر قم انتخاب و در چهار گروه تمرین هدفمند والیبال، فوتبال، بسکتبال و بازی هدفمند قرار گرفتند. از آزمون تحلیل واریانس و نرم افزار spss در سطح معنی داری پنج صدم استفاده شد. نتایج نشان داد که در مقایسه چهار گروه، بازی هدفمند موجب رشد همه مهارت های ورزشی می شود. همچنین تمرین هدفمند والیبال و فوتبال علاوه بر مهارت های خود، موجب بهبود مهارت های دریبل و حرکت پای دفاعی بسکتبال نیز می شود درحالیکه تمرین هدفمند بسکتبال تنها موجب بهبود مهارت های حرکتی بسکتبال شد. به نظر می رسد که بازی هدفمند، می تواند موجب ایجاد محیطی غنی برای انتقال مهارت های حرکتی، شناختی و فیزیولوژیکی عمومی، و تا حدودی جایگزین برخی ساعات تمرین ورزشی شود.

کلیدواژه ها:

تمرین هدفمند ، بازی هدفمند ، تخصصی سازی ، تنوع بخشی ، مهارت های ورزشی