مروری بر پیامدهای زیست محیطی پرورش ماهیان در قفس : چالش ها و راهکارها

صنعت آبزی پروری با رشد سالانه ۹/۸ درصد از سال ۱۹۷۰ سریعترین رشد در صنعت غذایی را به خود اختصاص داده است و فعالیت های آبزی پروری جهت تامین نیاز بشر به پروتئین بصورت روز افزون درحال گسترش است. با توجه به کمبود آب شیرین و مکان مناسب در خشکی ها، تکنیک های جدید آبزی پروری از قبیل پرورش ماهی در قفس یک مولفه بسیار مهم برای امنیت غذایی ملی از زوایای مختلف جمعیت شناسی اقتصادی است. ایران به دلیل وجود مناطق مستعد، خلیج ها و جزایر با عمق مناسب، جهت پرورش ماهی در قفس از پتانسیل در حال رشد برخوردار میباشد. طی سالیان اخیر علیرغم استقبال گسترده پرورش دهندگان و سرمایه گذاران حوضه شیلاتی از این روش و همچنین سود مناسب آن، این شیوه با چالش های متعددی از جمله چالش های زیست محیطی روبه رو بوده است. ورود بار آلی ناشی از مواد غذایی خورده نشده و فضولات ماهیان، انتقال بیماری های مشترک بین محیط پرورشی و محیط وحشی و تداخلات ژنتیکی احتمالی از جمله این موارد هستند به گونه ای که در برخی کشورها دستور جمع آوری این قفس ها صادر شده است. بکارگیری راهبردهای مبتنی بر توسعه پایدار و برنامه های دقیق مدیریتی، کاهش خسارت های احتمالی زیست محیطی و ریسک سرمایه گذاری در این صنعت را بهمراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آبزی پروری دریایی ، پرورش در قفس ، پیامدهای زیست محیطی.