در سال ۲۰۲۰-۲۰۱۹ کروناویروس جدیدی به عنوان عامل عفونتهای حاد تنفسی متعددی به نام SARS-CoV-۲ تحت عنوان
COVID-۱۹ شناخته شد. تابه حال بیش از ۲۰۰ میلیون مورد بیماری گزارش شده است. بیماری عمدتا از طریق ترشحات و قطرات درشت و ریز تنفسی و حتی ذرات بسیار ریز معلق در هوا و یا تماس مستقیم انتقال مییابد. انتقال عفونت ۳-۲ روز قبل الی ۱۴-۷ روز پس از بروز نشانههای بیماری عارض می-گردد. تماس طی ۱۴-۲ روز از شروع علائم در فرد مبتلا میتواند فرد را در معرض ابتلا قرار دهد. علائم در
کودکان معمولا بین ۱۴-۲ روز بعد از تماس ظاهر میشود. اگرچه سیر بیماری در
کودکان بسیار ملایمتر و خفیفتر از بالغین میباشد و اکثر
کودکان بدون علامت هستند ولی علائم خفیف مشابه سرماخوردگی شامل؛ تب، بی حالی، خستگی، بی اشتهایی، سرفه و رینوره و یا علائم گوارشی به صورت؛ استفراغ، اسهال و درد شکم از مشکلات شایع
کودکان است. درگیری پوستی به صورت راش ماکولوپاپولر منتشر، پتشی و کهیر بوده و درگیری انواع سطوح مخاطی دیده میشود. در تعداد کمی از بیماران درگیری قلبی و سایر اعضای بدن به صورت درگیری قلبی، پوستی و... در مرحله دوم بیماری به صورت سندرم وابسته به
کووید-۱۹ به نامMultisystem-inflammatory syndrome (MIS-c) اتفاق میافتد. برمبنای احتمال جداسازی ویروس یا آنتی بادی اختصاصی، یافتههای رادیولوژیکی ریه و یا سایر نشانههای بالینی، تماس نزدیک با بیمار مشکوک یا بیمار قطعی مبتلا، تشخیص بیماری به سه گروه؛ قطعی، محتمل و مشکوک دسته بندی میشود. موارد مشکوک دارای علائم و موارد محتمل دارای تغییرات رادیولوژیک مطرح کننده بیماری هستند. بهترین روش تشخیص بیماری
RT-PCR نازوفارنکس است. در بیماران دچار اسهال
RT-PCR مدفوع نیز کمک کننده است. تصویربرداری قفسه سینه برحسب بیمار انجام میشود. برای جلوگیری از انتقال عفونت، در افراد مبتلا انجام قرنطینه مناسب لازم است. عفونت و بیماری
کووید-۱۹ مانند عمده موارد بیماریهای ویروسی درمان اختصاصی ندارد. درمان بیماران در موارد علامتدار حمایتی با تامین آب، الکترولیتها و کالری مناسب میباشد. در موارد شدید بیماری، علاوه بر اکسیژن درمانی و درمان حمایتی از داروهای غیراختصاصی ضدویروسی مانند رمدسیویر یا فاویپیراویر و ...، درمان جایگزینی دیگر مانند کورتیکواستروئید و IVIG و ... استفاده میشود. جهت
پیشگیری از بیماری، علاوه بر رعایت فاصله مناسب اجتماعی و استفاده از ماسک و دستکش، واکسنهای متعددی مطرح شده اند که تاکنون هیچ یک در سن زیر ۱۸ سال توصیه نشدهاند.