بررسی اثر انواع سرباره های آلومینو سیلیکاتی (پوزولان ها) بر روی خواص مکانیکی و دوام بتن ژئوپلیمری با استفاده از آنالیز پراش اشعه ایکس(XRD)و تصاویر میکروسکوپی الکترونیکی(SEM)

امروزه استفاده از بتن های ژئو پلیمری (GPC) که با جایگزینی بخشی از سیمان پرتلند با سرباره های آلومینو سیلیکاتی ساخته میشوند، نه تنها سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند بلکه از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه هستند. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه تاثیر سرباره های آلومینو سیلیکاتی از جمله سرباره کوره آهن گدازی (GGBS) ، خاکستر بادی((FA ، متاکائولن و زئولیت بر خواص مکانیکی و دوام بتن ژئوپلیمری با استفاده از آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپی الکترونیکی (SEM) است. نتایج حاصل از آنالیز XRD نشان دادند که استفاده از این سرباره ها تشکیل ژل هیدرات سیلیکات کلسیم (CSH) و ژل هیدرات آلومینو سیلیکات کلسیم ((CASH را در بتن افزایش داده است که موجب بهبود در خواص مکانیکی و مقاومت در مقابل یخ زدگی و خوردگی میلگرد می گردد و همچنین تصاویر SEM تشکیل سوزنهای اترینگایت و هیدرات سیلیکات کلسیم را در منافذریزساختاری آشکار نمودند که این امر بتن تولیدی را متراکم تر کرده است . در نتیجه تولید بتن ژئوپلیمری با جایگزینی ۱۰ تا ۳۰درصد از این سرباره ها به جای سیمان متداول در بتن معمولی عملکرد بهتری داشته است . بطوریکه مقاومت فشاری و دوام بتن را افزایش می دهند .

کلیدواژه ها:

بتن ژئو پلیمری ، مواد آلومینو سیلیکاتی (پوزولان) ، تخلخل ، میکروسکوپی الکترونیکی ، پراش اشعه ایکس ، استحکام فشاری ، دوام