مدیریت بقایای گیاهی زمینه ساز توسعه پایدار

تفکر توسعه پایدار از اواسط دهه 1960 توسط سازمان ملل متحد شروع شد و به تدریج در برنامه های توسعه اقتصادی بانک جهانی و سازمانهای مسئول حفاظت محیط زیست و حتی برنامه های آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه ها تاثیر گذاشت امروزه تحقیقات فراوانی در رابطه با توسعه پایدار درسراسر جهان صورت گرفته است عمدها ین تحقیقات درزمینه بررسی و یافتن نکاتی است که به پایدار منجر می شود و با پیشنهاد حذف آن دسته از فعالیت هایی است که برخلاف جهت پایداری است یکی از فعالیت هایی که در راستای پایداری نمی باشد عدم مدیریت صحیح بقایای گیاهی وپسماندهای کشاورزی است متاسفانه درکشور مدیریت صحیحی دررابطه با بقایای گیاهی صورت نمی پذیرد و بقایای گیاهی بلااستفاده مانده و دورریخته میشود و یا اغلب اوقات بلافاصله پس از برداشت به وسیله کشاورزان سوزانده میش ود که این امر منجر به اثرات جبران ناپذیری از قبیل فرسایش و کاهش رطوبت خاک از بین رفتن میکروارگانیسم های خاکزی و آلودگی هوا و ... میگردد که در راستای توسعه پایدار نمی باشد زیراپایداری درمعنای وسیع خود به توانایی جامعه اکوسیستم و هر نظام جاری برای تداوم کارکرد درآینده نامحدود اطلاق می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مدیریت بقایای گیاهی