هماهنگی رله های دیستانس و اضافه جریان جهت دار با تزریق بهینه ظرفیت DG با استفاده از روش هوشمند

از جمله پرکاربردترین رله های حفاظت از سیستم های قدرت، رله های دیستانس و اضافه جریان می باشند. در شبکه های انتقال و فوق توزیع معمولا حفاظت اصلی بر عهده حفاظت دیستانس است و از حفاظت اضافه جریان به عنوان پشتیبان برای حفاظت دیستانس استفاده می شود. در این پژوهش روش جدیدی برای هماهنگی رله های دیستانس و اضافه جریان با استفاده از جریان پیکاپ، ضریب تنظیم زمان و مشخصه های مختلف رله های اضافه جریان جهت تنظیم بخش تاخیری این رله ها به عنوان پشتیبان رله های دیستانس ارائه می شود. استفاده از رله های اضافه جریان جهت دار با تغییر در قیود هماهنگی، امکان تنظیم زمان عملکرد ناحیه دوم رله های دیستانس با مقدار ثابت و معمولی را فراهم می کند. مسئله هماهنگی در روش پیشنهادی با الگوریتم GA حل شده است. در ادامه پژوهش یک شاخص هماهنگی حفاظتی برای ارزیابی تاثیر منابع تولید پراکنده روی هماهنگی حفاظتی رله های دیستانس و اضافه جریان ارائه می شود. با توجه به اینکه این شاخص با نسبت تغییرات ماکزیمم ظرفیت تزریقی در یک شین به تغییرات فاصله زمانی هماهنگی رله ها تعریف می شود، روش جدیدی برای بدست آوردن ماکزیمم ظرفیت تزریقی تحت قیود هماهنگی با استفاده از عملکرد موازی دو نرم افزار DigSilent  و MATLAB  ارائه می شود. روش های پیشنهادی در شبکه های نمونه ۹ و ۳۹ شینهIEEE پیاده سازی شده و نتایج مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Protection Coordination ، Directional overcurrent relay ، disperse production resources ، protection coordination index ، هماهنگی حفاظتی ، رله اضافه جریان جهت دار ، منابع تولید پراکنده ، شاخص هماهنگی حفاظت