ارائه مدل کسب وکار تجارت اجتماعی برای صنعت گردشگری در ایران

هدف: هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر در طراحی مدل کسب و کار تجارت اجتماعی برای صنعت گردشگری به منظور بهره مندی از ارزش های وب ۰/۲ است. روش: در این پژوهش به منظور شناسایی عوامل موثر بر مدل کسب و کار در تجارت اجتماعی، از روش فراترکیب استفاده شد و عوامل شناسایی شده با بهره مندی از نظر خبرگان در ۹ مولفه بوم مدل کسب و کار استروالدر و پیگنر (۲۰۱۰) دسته بندی شدند. سپس در بخش کمی به منظور آزمون فرضیه ها و ارزیابی مدل پیشنهادی، از مدل سازی معادله های ساختاری و برای اولویت بندی عوامل از آزمون فریدمن استفاده شد. یافته ها: ۹ مولفه و ۳۶ مفهوم به عنوان عوامل موثر بر مدل کسب وکار تجارت اجتماعی در صنعت گردشگری شناسایی شدند. بر اساس نتایج، استفاده از زیر ساخت اینترنت و فناوری وب ۰/۲ مشارکت میان کاربران و اعضای زنجیره تامین را افزایش می دهد، موجب آسان شدن برقراری ارتباط میان آنها می شود و به شرکت ها در خلق و ارائه ارزش پذیرفتنی به مشتریان کمک می کند. نتیجه گیری: این پژوهش به ایجاد وضوح و دانش بیشتر در رابطه با عوامل موثر بر طراحی مدل کسب وکار تجارت اجتماعی در صنعت گردشگری کمک می کند و به مدیران کسب وکارهای گردشگری در توسعه مدل های کسب وکار تجارت اجتماعی به منظور توسعه صنعت گردشگری و کسب مزیت رقابتی یاری می رساند. علاوه‎ بر این، مدیران و شاغلان صنعت گردشگری می توانند با الهام از مدل کسب وکار ارائه شده، مدلی متناسب با سازمان خود طراحی کنند و از مزایای تجارت اجتماعی و فناوری جدید بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

تجارت اجتماعی ، گردشگری اجتماعی ، مدل کسب و کار ، وب ۰/۲