عوامل همگرا و واگرا در روابط ایران و ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در ترکیه

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 248

فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PIR-3-7_004

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1400

چکیده مقاله:

مقالهی حاضر، روابط ایران و ترکیه را از زمان روی کار آمدن حزب اسلامگرای عدالت و توسعه در ترکیه از سال ۲۰۰۲ میلادی تا سال ۲۰۰۹ ، مورد بررسی قرار میدهد. به همین دلیل سعی شده است تا با تاکید بر متغیرهایی از قبیل تلاش دوکشور ایران و ترکیه برای تبدیل شدن به قدرت منطقهای، نگرش دو کشور به مسائل خاورمیانه، مسالهی هستهای ایران، مسالهی کردها در روابط دو کشور، عوامل موثر در بسط و فصل روابط و تاثیر روابط ترکیه با آمریکا و اسرائیل و تحول در روابط ترکیه با این کشورها و تاثیر این متغیرها بر روابط ایران و ترکیه، همکاری های اقتصادی که بخش اعظم روابط دو کشور در این حوزه متجلی است را مورد کنکاش قرار گیرد.

نویسندگان

- جلال درخشه

(j.dorakhshah@yahoo.com) . دانشیار و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع

مجید دیوسالار

(Mm.divsalar۱۹۷۹@gmail.com) . دانشجوی دکترای روابط بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان