ارزیابی انتقادی تعامل سازنده در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در سال های ۸۴-۸۸
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 174
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PIR-8-29_007
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1400
چکیده مقاله:
چکیده موضوع این مقاله، تحلیل ناکامی تحقق تعامل سازنده به عنوان آموزه محوری سند چشمانداز جمهوری اسلامی ایران در ۱۴۰۴ در سیاست خارجی کشور، طی سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ است. پس از بیان مساله تحقیق و اثبات جنبه پرابلماتیک آن، راه حل نظری مساله از طریق مرور نظریه های سطح خرد و کلان تصمیمگیری واکاوی شد. سپس نظریه تصمیمگیری اسنایدر در سیاست خارجی به عنوان چارچوب نظری پژوهش برگزیده و در این چارچوب فرضیه پژوهش ارائه شد. پس از عملیاتی کردن مفاهیم فرضیه و جمع آوری دادهها که به صورت اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است، از طریق روش تحلیل روایت، فرضیه پژوهش ارزیابی و داوری شده است. یافته های تحقیق، بیانگر آن است که عوامل عدم تحقق تعامل سازنده مندرج در سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در ۱۴۰۴ در سطح کنشگر کلیدی (رئیس جمهور) و در قالب مولفههای سهگانه توانایی، ارتباطات و اطلاعات، انگیزه وی قابل شناسایی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا غلامشاهی کتج
کارشناس ارشد علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
فائز دین پرستی صالح
استادیار علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی