اثر نوع حق‎الزحمه حسابرسی بر حساسیت جریان نقدی سرمایه‎گذاری

هدف: پدیده حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری به‎شدت تحت تاثیر عدم‎تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی قرار می‎گیرد. استفاده از حسابرسان برای کاهش چنین مسئله‎ای ضروری است؛ زیرا، حسابرسان برای کاهش ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری رسیدگی‎های بیشتری انجام می‎دهند که این امر کیفیت حسابرسی را بهبود می‎بخشد و شرایط تامین منابع مالی خارجی را آسان‎تر می‎کند و حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری کاهش می‎یابد. روش: به‎منظور دستیابی به اهداف پژوهش، ۱۱۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی ۱۳۸۸تا ۱۳۹۵ انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل آزمون فرضیه‎های پژوهش با استفاده از رابطه رگرسیونی چندگانه با اثرهای ثابت انجام گرفت. یافته‎ها: نتایج نشان داد در شرکت‎های بورسی ایران، حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری وجود دارد و حق‎الزحمه عادی حسابرسی بر میزان حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری تاثیر کاهشی می‎گذارد. همچنین، نتایج دیگر پژوهش نشان داد که حق‎الزحمه غیرعادی حسابرسی، شدت حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری را افزایش می‎دهد. نتیجه‎گیری: انتظار می‎رود حسابرسان با افزایش تلاش‎های خود، میزان ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری را کاهش ‎‎دهند و برای جبران زحمات و تلاش‎های خود حق‎الزحمه بیشتری مطالبه کنند. بنابراین، با افزایش اعتباردهی به صورت‎های مالی، مسئله عدم‎ تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی کاهش می‎یابد و شرکت‎ها به‎راحتی می‎توانند از تامین مالی منابع خارجی استفاده کنند. همچنین امکان دارد حسابرسان به‎دلیل وابستگی اقتصادی به صاحبکار، تلاش‎های اصلی و اضافه‎ای را به‎منظور کاهش ریسک حسابرسی مرتبط با حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری انجام ندهند. این مسئله عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد نمایندگی را افزایش می‎دهد و به‎دلیل کاهش کیفیت حسابرسی، هزینه تامین منابع مالی خارجی نسبت به منابع داخلی بیشتر می‎شود و حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری افزایش می‎یابد.

کلیدواژه ها:

حساسیت جریان نقد سرمایه‎گذاری ، حق‎الزحمه عادی حسابرسی ، حق‎الزحمه غیرعادی حسابرسی