اثر بخشی خنده درمانی کاتاریا و فعالیت های فیزیکی بر امید و معناجویی در سالمندان شهر تهران

مقدمه: تحقیقات بسیاری تاثیر بسزای فعالیت فیزیکی و خنده را در بهبود عملکرد روانی و جسمانی افراد نشان داده است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خنده درمانی و فعالیت های فیزیکی در امید و معناجویی سالمندان می باشد. روش کار: پژوهش حاضر، از نوع تحقیق نیمه تجربی با پیش و پس آزمون با گروه شاهد است. جامعه آماری این پژوهش پارک ها و بوستان های منطقه شهری ۵ تهران می باشد. از میان شرکت کنندگان، ۲۸ سالمند واجد شرایط انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله خنده درمانی کاتاریا و فعالیت های فیزیکی را در طول هشت جلسه (هفته ای یک جلسه، هر جلسه به طور متوسط ۹۰ دقیقه) دریافت کردند. در این تحقیق از پرسشنامه امید اشنایدر ، پرسشنامه معناجویی فرانکل، پرسشنامه معاینه مختصر روانی استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از تی مستقل و با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین امید به زندگی در سالمندان قبل و بعد از خنده درمانی کاتاریا وجود داشت (۰۰۱/۰ = P). نتایج همچنین بیانگر آن بود که در نمرات میانگین معنای زندگی سالمندان قبل و بعد از انجام مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت (۰۵/۰ = P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که خنده درمانی کاتاریا و فعالیت های فیزیکی تاثیر معناداری در افزایش امید به زندگی سالمندان دارد. لذا، می تواند به عنوان مداخله درمانی در بالابردن امید در میان سالمندان مورد توجه قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

Laughter Therapy ، Physical Activity ، Hope ، Life ، Aged ، خنده درمانی ، فعالیت فیزیکی ، امید ، زندگی ، سالمندان