تبیین پروژه ترور دانشمندان هسته ای و آینده پژوهی اقدامات متقابل ایران

هدف اصلی مقاله حاضر تبیین پروژه ترور دانشمندان هسته­ای و آینده اقدامات متقابل ایران در چارچوب نظریه هوگ مایل و بر مبنای روش آینده پژوهی (سناریونویسی) است. سوال اصلی که در این رابطه مطرح می­شود، عبارت است از اینکه «دلایل ترور دانشمندان هسته­ای ایران به دست سرویس­های اطلاعاتی اسرائیل چیست و واکنش آینده جمهوری اسلامی ایران در قبال این عملیات­های خرابکارانه، به­ویژه ترور شهید محسن فخری­زاده چه خواهد بود؟» بر مبنای نتایج به دست آمده، عملیات­های تروریستی معلول زمینه­های هویتی، ساختاری، نهادی، روابط تاریخی و توسعه تسلیحاتی پساانقلاب اسلامی است که تعارضات دو طرف درگیر در سطوح منطقه­ای و جهانی را از مرحله میانجی­گری گذرانده و وارد مرحله رویارویی نموده است. با توجه به تداوم اقدامات رژیم اسرائیل در ترور دانشمندان هسته­ای ایران و بر مبنای روش آینده پژوهی، چهار سناریو در قالب سه دسته اصلی در رابطه با آینده اقدامات متقابل ایران پیش­بینی­پذیر است که عبارت اند از آینده مطلوب: نابودسازی رژیم اسرائیل و زوال قدرت منطقه ای آن؛ آینده محتمل: ۱) کاهش یا متوقف کردن بازرسی­های تاسیسات هسته­ای و افزایش غنای اورانیوم؛ ۲) صبر استراتژیک و فعال شدن نیروهای منطقه­ای طرفدار ایران؛ آینده ممکن: انتقام از اسرائیل در جولان اشغالی.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، اسرائیل ، ایران ، ترور ، دانشمندان هسته ای ، هوگ مایل