بررسی معنای مکان در فضای باز مجتمع های مسکونی بر اساس نظریه هنجاری کوین لینچ در راستای ارتقای حس مکان

چکیده از بین رفتن پیوند نزدیک مسکن با محیط و عدم تعلق به مکان در خانه های معاصر، اتفاقی است که به دلیل از بین رفتن جایگاه ارزشی فضای باز و عدم توجه به طراحی این فضا در مجموعه های مسکونی، رخ داده است. از طرفی با غلبه فضاهای باز جمعی بجای فضاهای باز خصوصی خانه های تک خانواری، لزوم توجه به این فضا و یافتن پایه های نظری که در عرصه عمل نیز کارآمد باشند، ضرورت می یابد. هدف این پژوهش جست و جوی چارچوبی منعطف برای تبیین چگونگی تعامل ساکنین با مکان در محیط های باز مسکونی است. پرسش اصلی این است که برای ارتقاء حس مکان در فضای باز مجتمع های مسکونی، با چه چارچوبی مولفه های محیط کالبدی (عینی) و محیط روانشناختی (ذهنی)، بر مبنای نظریه هنجاری لینچ، در ارتباط و تعادل قرار می گیرند؟ و همچنین مولفه های محیطی موثر برای تحقق معنا، با توجه به نظریه هنجاری لینچ، در چند سطح قابل دسته بندی هستند؟ بدین منظور در این نوشتار با روش تحلیل محتوا و با طرح نظریه هنجاری" کوین لینچ" اندیشمند مطرح قرن حاضر در حوزه مکان، چارچوب نظری پژوهش شکل گرفت و منجر به تدقیق چارچوب تحلیلی پیشنهادی در راستای ارتقاء حس مکان گردید. و نیز مولفه های محیطی تاثیر گذار برای تحقق معنا در فضای باز مجتمع های مسکونی، در سه سطح، از کل به جزء، در قالب نمودار، دسته بندی شده است تا گامی باشد در جهت طراحی با کیفیت فضای باز مجموعه های مسکونی که با فراهم کردن بستر شکل گیری زندگی اجتماعی، به شکل معناداری، کیفیت و مطلوبیت محیط زندگی معاصر را تحت تاثیر قرار می دهند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: : معنا ، مکان ، فضای باز ، کوین لینچ ، نظریه هنجاری