مصالحه خطای بایاس و رندم در تخمین پاسخ فرکانسی دافینگ

یکی از روش های متداول در تخمین پاسخ فرکانسی روش ولچ است. در این روش تنظیمات درست پارامترها برای محاسبه یک پاسخ فرکانسی با خطای رندم و خطای بایاس پایین اهمیت دارد. خطای رندم مستقیما با تعداد میانگین و خطای بایاس به رزولوشن تخمین ارتباط دارد. رزولوشن نیز به طول بلوکهای زمانی وابسته است. از آنجا که در فرآیند تخمین بر مبنای اطلاعات معین ثبت شده از یک آزمایش با مدت زمان معلوم، افزایش تعداد میانگین با استفاده از بلوک های کوتاه تر ممکن است، کاهش خطای رندم مستلزم افزایش خطای بایاس می باشد (و بر عکس) . بنابراین همواره انتخاب اندازه بلوک مناسب حائز اهمیت است. از طرف دیگر پیش بینی خطای رندم و خطای بایاس تنها با دسترسی به مق ادیر دقیق تابع پاسخ فرکانسی و تابع کوهرنس ممکن است که عموما در شرایط آزمایش غیر ممکن است. حتی اگر مدل رایانهای سیستم مورد آزمایش در اختیار باشد تنها پاسخ فرکانسی خطی قابل پیش بینی است و معمولا حل بسته برای توابع پاسخ فرکانسی غیرخطی در دسترس نیست. اما راهکارهایی وجود دارند تا در طی انجام روند آزمایش بتوان معیاری جایگزین برای میزان تقریبی این دو نوع خطا به دست آورد. در این مقاله میزان نوسانات و ناهمواری های پاسخ فرکانسی به عنوان معیاری برای خطای رندم و اختلاف نسبی پاسخ فرکانسی ها با رزولوشن متفاوت معیاری برای خطای بایاس در نظر گرفته شده است. به این ترتیب راهکاری کلی برای طراحی و تنظیم درست پارامترهای تخمین به منظور دستیابی به پاسخ فرکانسی های سیستم غیرخطی با مق دار خطای رندم و خطای بایاس مطلوب ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

ارتعاشات تصادفی ، پاسخ فرکانسی ، تحریک چندگانه سینوسی ، روش ولچ ، شناسایی دینامیکی