آثار فقهی نظریه جواز استعمال لفظ در بیش از یک معنا در قرآن مجید

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 83

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PFE-92-1_027

تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1400

چکیده مقاله:

یکی از مباحث مطرح در اصول فقه که همزاد با دانش اصول فقه است، مسئله جواز یا عدم جواز «استعمال لفظ در بیش از یک معنا» است. مباحث درباره این موضوع نزد فقها و اصولیان همواره در محدوده یک بحث نظری باقی مانده و طرف داران و مخالفان این بحث هرگز به ثمره آن در فقه یا استنباط احکام از قرآن مجید نپرداخته اند. در مقاله حاضر نویسنده نمونه هایی از آیات قرآن مجید را تحت عنوان استعمال لفظ در بیش از یک معنا تبیین کرده و ثمره این مسئله را در فقه قرآن نشان داده است. در بخشی از نمونه ها موافقان و مخالفان استعمال لفظ در بیش از یک معنا، هر دو یا چند معنای آیه را پذیرفته اند و نزاع آنان صرفا بر سر اصطلاح استعمال لفظ در بیش از یک معناست، اما در بخشی از نمونه ها اختلاف آنان جدی به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

استعمال لفظ در بیش از یک معنا ، حمل لفظ مشترک بر بیش از یک معنا ، ثمرات فقهی استعمال لفظ در بیش از یک معنا