پیش آگهی درازمدت بیماری آرتریت روماتوئید: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر چندمرکزی

سابقه و هدف: آرتریت روماتوئید شایع ترین بیماری التهابی سیستمیک مزمن و اتوایمیون است. با توجه به این که یکی از اهداف مهم درمان این بیماری رسیدن به رمیسیون می باشد، این مطالعه به منظور شناخت عوامل مرتبط با پیش آگهی این بیماری طراحی شده تا درمانی متناسب با شدت آن انتخاب گردد. مواد و روش ها: در این مطالعه، پرونده ۴۳۳ بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید توسط چند روماتولوژیست و دستیاران آن ها در مراکز تبریز و کاشان مورد بررسی قرار گرفت و عوامل موثر بر پیش آگهی بیماران با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک مشخص شد. نتایج: متغیر های طول مدت بیماری، DAS۲۸ در اولین مراجعه، رژیم درمانی و مصرف داروی TNF.inhibitors بر پیش آگهی بیماران تاثیر معناداری دارند (۰۵/۰P<) و با افزایش یک واحد (سال) در طول مدت بیماری، شانس پیش آگهی ضعیف در بیماران ۱۱۷/۱ برابر افزایش می یابد؛ شانس پیش آگهی ضعیف در بین بیمارانی که فعالیت بیماری در آن ها در ابتدای مراجعه شدید بوده است، ۳۶۹/۲ برابر بیمارانی است که فعالیت بیماری در آن ها متوسط بوده است؛ همچنین شانس پیش آگهی ضعیف در بین بیمارانی که رژیم درمانی آن ها تک دارویی بوده است، ۳۴۶/۹ برابر بیمارانی است که رژیم درمانی دودارویی داشته اند. نتیجه گیری: افزایش طول مدت بیماری، شدیدبودن فعالیت بیماری در ابتدای مراجعه و استفاده از رژیم تک دارویی در شروع درمان، شانس پیش آگهی ضعیف در بیماران را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

Rheumatoid arthritis ، Long-term prognosis ، Remission ، آرتریت روماتوئید ، پیش آگهی درازمدت ، رمیسیون