بکارگیری روش قصه گویی به منظور آموزش تاریخ به کودکان در موزه

قصه گویی از جمله روشهای موثریی است که از گذشته گرچه به منظور سرگرم کردن کودک بوده، اما بعد آموزشی نیز داشته است. در میان روشهای آموزش در موزه به کودکان قصه گویی شیوه آموزشی مفیدی است که جهت انتقال مفاهیم، رشد خلاقیت و اگاهی بیشتر و پرورش کودک می توان بکار برد. رویکرد مطرح انتقال مفاهیم به شیوه ای غیرمستقیم در چارچوب نوع موزه تعریف خواهد شد. ساختار موزه در شکل گیری قصه و ابزارهای مورد استفاده جهت بیان قصه در موزه ها به منظور بالا بردن سطح یادگیری و فهم کودکان تاثیر مطلوبی خواهد داشت و باعث ایجاد علاقه و انگیزه بیشتر درکودکان خواهد شد. هر موزه متناسب با نوع و عملکرد از شیوه قصه گویی خاصی بهره خواهد گرفت،هدف از این نوشتار بررسی تاثیر مطلوب قصه و روشهای ارائه آن در موزه به منظور آموزش تاریخ و یادگیری بهتر می باشد. این مقاله به روش کاربردی و با تحلیل کیفی و توصیفی به بهره گیری از شیوه قصه گویی در موزه می پردازد و برای این منظور راهکارهایی ارائه می-دهد. همچنین عوامل موثر در شیوه بکارگیری از این روش مورد بررسی و سنجش قرار گرفته است.نتایج پژوهش رابطه میان فضای موزه، راهنما، اشیاء را در نوع قصه و نحوه آموزش تاریخ موثر دانسته، از اینرو متناسب با سن، الگوهای متفاوتی استفاده می شود. روش قصه گویی نسبت به سایر گزینه ها همچون بازی در امر پرورش خلاقیت و فهم بهتر برخی مفاهیم مزیت و برتری دارد. همچنین از بعد اجرایی نیز در موزه کارآمدتر است.

کلیدواژه ها:

آموزش در موزه ، قصه گوئی ، کودک ، موزه های باستانشناسی و تاریخ