بررسی رابطه آمایش استراتژیکی و ساختاری سازماندهی فضایی با کارافرینی پایدار دانشگاهی: مطالعه موردی پیام نور منطقه ۲ ایران

براساس دیدگاه اغلب محققان، کارآفرینی دانشگاهی و سپس به مرحله تجاری درآوردن دانش، به ویژه در کشورهایی که فاقد سرمایههای اولیهای نظیر نفت، طلا و ... میباشند یا در جوامعی که در آنها علیرغم وجود منابع اولیه قابل توجه، سازوکارهای لازم برای بهره گیری از آنها وجود ندارد، میتواند موثر باشد. با این وجود نظریهها مدیریت ضعیف استراتژیک و عوامل ساختاری محدودکننده را دو عامل اصلی در جلوگیری از کارآفرینی معرفی کردهاند. از این رو مسئله تحقیق حاضر آگاهی از رابطه مدیریت استراتژیک و عوامل ساختاری با کارآفرینی دانشگاهی، و هدف، طراحی مدلی برای نشان دادن چگونگی این رابطهها است. شیوه انجام پژوهش به صورت کمی و توصیفی- تحلیلی بوده است. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه هایی بوده که توسط محقق تهیه شده است. جامعه آماری شامل کلیه واحدهای دانشگاهی پیام نور منطقه ۲ کشور (۴۸ واحد) است که به صورت سرشماری مطالعه شدهاند. دادهها با استفاده از نرمافزار اس.پی.اس.اس تحلیل شدند. یافتهها نشان دادهاند که رابطه معناداری میان کلیه متغیرها و مولفههای وجود دارد. محقق در پایان، کوشیده است مدلی را طراحی کند که بالاترین درجه تبیین کارآفرینی دانشگاهی را به دست دهد. این مدل با استفاده از شبکه عصبی تحلیل شد. یافته‎ها حاکی از برازش بسیار بالای مدل میباشد. به این ترتیب نتیجه پژوهش این بوده است که می توان مدلی را طراحی نمود که به واسطه آن در مسیر توسعه کارآفرینی دانشگاهی با ایجاد بهبود در مدیریت استراتژیک و عوامل ساختاری گام برداشت.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی دانشگاهی ، تجاریسازی دانش ، مدیریت استراتژیک ، عوامل ساختاری