بررسی و تحلیل مولفه های فضای عمومی شهری به جهت دستیابی به تعاملات اجتماعی(نمونه موردی: منطقه ۱۲ تهران)

فضاهای شهری ظرف فعالیتهای شهری و بستری برای تعاملات اجتماعی و زمینه ساز شکل گیری سرمایه اجتماعی به شمار می آیند و میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از فضا و حضور انسان در آن متناسب است. آنچه امروزه در اغلب فضاهای شهری با آن روبه رو هستیم کاهش تعاملات اجتماعی و مشارکت اجتماعی ساکنان در این فضاهاست. هدف از پژوهش بررسی و ارزیابی مولفه های فضای عمومی شهری به جهت دستیابی به تعاملات اجتماعی(نمونه موردی: منطقه ۱۲ تهران) می باشد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. در این مقاله پاسخگوی این سوالات است که آیا می توان از طریق طراحی فضای عمومی شهری مناسب، باعث افزایش تعاملات اجتماعی شد؟و آیا می توان با افزایش امنیت فضاهای عمومی، حضور پذیری افراد را ارتقا بخشید؟ نتایج تحقیق نشان میدهد در بین شاخص های تحقیق نگهداری و مراقبت از فضا با ۳۸%، شاخص سرزندگی عواملی چون دسترسی مناسب با ۳۲% و زیبایی بصری با۱۷% بیشترین وزن را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

تعامل اجتماعی ، فضای همگانی ، عرصه عمومی ، فضای شهری