دماسنجی و مدل تشکیل کانسارهای سولفیدی روی و سرب با سنگ میزبان کربناتی در ناحیه راور- بافق بر مبنای ایزوتوپ های پایدار گوگرد

کانسارهای روی و سرب ناحیه راور- بافق در سنگ میزبان کربناتی پرمین بالایی قرار دارند. برخی از کانسارهای روی و سرب این ناحیه، دربردارنده کانسنگ سولفیدی هستند. مطالعات انجام شده بر روی فازهای سولفیدی جدا شده از کانسنگ سولفیدی نشان می دهد که دامنه تغییرات ایزوتوپ های گوگرد در این کانسارها ناچیز بوده و مقدار  δ۳۴Sدر کانی های سولفیدی  آنها از ۰۳/۱۱ تا ۵۵/۱۸ در تغییر است. شواهد موجود حاکی از برتری فرایند کاهیدگی گرماشیمیایی(احیاء ترموشیمیایی) سولفات برای تامین گوگرد کاهیده مورد نیاز این کانسارها بوده و به نظر می رسد که گوگرد مورد نیاز از طریق کاهیدگی سولفات های موجود در سازند گچ دار دزو (کامبرین زیرین) تامین شده باشد. دمای برآورد شده از روی زوج های سولفیدی در حال تعادل نشانگر دامنه تغییرات تقریبی از ۵۸ تا ۱۱۴ درجه سانتی گراد است. بهترین مدل تشکیل برای کانسارهای این ناحیه مدل آمیختگی است. براساس این مدل، شوراب های حوضه ای مشتق از سازند دزو با سیال های حوضه ای مشتق از سنگ های کربناتی پرمین بالایی مخلوط شده و کانسارهای روی و سرب را در این ناحیه به وجود آورده اند.

کلیدواژه ها:

ایزوتوپ های گوگرد ، کانسارهای روی- سرب ، کاهیدگی گرماشیمیایی(احیاء ترموشیمیایی) سولفات ، مدل آمیختگی