تفسیر تاریخچه رسوبگذاری سازند جهرم در ناحیه بوشهر بر مبنای روزن داران کف زی و ایزوتوپ استرانسیم

مجموعه روزن داران ائوسن پسین در سازند کربناتی جهرم در کوه گیسکان ۱۰ کیلومتری شهرستان برازجان و میادین اطراف مورد مطالعه قرار گرفته و بر اساس گسترش و فراوانی آنها، محیط رسوبی دیرینه بازسازی شده است. با توجه به وجود Nummulites fabianni  و نیز براساس ایزوتوپ استرانسیم، سن این سازند بین ۳۵ تا ۷/۳۳ میلیون سال برآورد شده  و می توان سن پریابونین (Priabonian) (ائوسن پسین) را برای آن در نظر گرفت. در ضمن نرخ میانگین رسوبگذاری این سازند حدود۲ متر در هر ده هزار سال اندازه گیری شده است. این مطالعات نشان می دهد که سازند آسماری بعد از یک هیاتوس بیش از ۴ میلیون سال (اشکوب روپیلین) برروی این سازند نهشته شده است. با توجه به کاهش تدریجی ژرفای آب در مدت رسوبگذاری سازند و گسترش روزن داران بزرگ کف زی باعث شد تا ۶ رخساره رسوبی در محیط رمپ درونی- میانی تا خارجی نهشته شود. این رخساره ها به ترتیب از بخش ژرف به سمت بخش کم ژرفای حوضه شامل رخساره آهک رسی حاوی روزن داران پلانکتونی است که در محیط همی پلاژیک تا پلاژیک نهشته شده است . این رخساره مربوط به بخش گذر تدریجی بین سازند پابده و جهرم است. رخساره آهکی اپرکولینا وکستون تا پکستون متعلق به بخش خارجی رمپ، رخساره دیسکوسیکلین/ نومولیتس وکستون تا پکستون متعلق به بخش میانی تا خارجی رمپ، رخساره نومولیتس وکستون مربوط به محیط میانی رمپ، رخساره نومولیتس/ اوربیتولیتس وکستون تا پکستون متعلق به محیط میانی تا درونی رمپ و در نهایت رخساره اوربیتولیتس/ بایوکلاست پکستون مربوط به بخش درونی رمپ هستند. 

کلیدواژه ها:

سازند جهرم ، ائوسن ، روزن دارن بزرگ کف زی ، محیط رسوبی دیرینه ، رمپ