مدل سازی سیستم هیدروکربوری پالئوزوییک زیرین در حوضه خلیج فارس

در چند دهه اخیر نهشته های پالئوزوییک در صفحه عربی و خلیج فارس بسیار مورد توجه زمین شناسان نفتی قرار گرفته اند. بخش عمده نفت ها و گازهای تشکیل شده در این ناحیه از سنگ منشا به سن سیلورین بوده است. در عربستان سعودی این سنگ منشا با استفاده از نرم افزارهای رایج (مانند PetroMod  و Genex) مدل سازی شده و مقدار پختگی این سنگ منشا در نواحی مختلف بررسی گردیده است. میزان پختگی این سنگ منشا در خلیج فارس و نواحی جنوب زاگرس به درستی مشخص نیست، بنابراین اطلاعات زمین شناختی حاصل از  ۳ چاه در خلیج فارس که تنها یکی از آنها تا این شیل های سیلورین (سرچاهان) حفاری شده بود با استفاده از نرم افزار PetroMod-۱D مدل سازی و بررسی شد.  با استفاده از نتایج این مدل سازی ها و نتایج  مدل سازی های عربستان، مشخص شد که این شیل های سیلورین از سمت عربستان به سمت ایران از روند پختگی بیشتری برخوردارند که در خلیج فارس این شیل ها در پنجره تولید گاز بوده، و بنابراین در بخش هایی از زاگرس حتی پختگی بالا دارند. وجود عوارض پستی و بلندی پی سنگی که از زمان پرکامبرین در صفحه عربی گسترش داشته موجب شده پختگی این شیل ها در بلنداهای قدیمی کمتر از نواحی پست و فروافتاده باشد.  

کلیدواژه ها:

پالئوزوییک ، مدل سازی ، سامانه هیدروکربوری ، خلیج فارس ، زاگرس ، شیل سرچاهان ، سیلورین ، پختگی سنگ منشا ، هیدروکربور