بررسی رابطه بین خوش بینی علمی با پذیرش فناوری اطلاعات: نقش واسطه ای اضطراب رایانه و خودکارامدی تحصیلی

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین خوش بینی علمی با پذیرش فناوری اطلاعات نقش واسطهای اضطراب رایانه و خودکارامدی تحصیلی بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ۱۰۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور استان فارس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ میباشد که بر اساس جدول مورگان نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر به روش نمونه گیریی تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار مورد استفاده جهت اندازه گیری پرسشنامه خوشبینی علمی موران و همکاران (۲۰۱۲)، پرسشنامه اضطراب رایانه هاینسن، گلاس ونایت (۱۹۸۷)، پرسشنامه پذیرش فناوری اطلاعات زاین و همکاران (۲۰۰۵)، پرسشنامه خودکارامدی تحصیلی سالمون و همکارانش (۱۹۶۰) میباشد. نتایج نشان داد که بین خوشبینی علمی و خودکارامدی تحصیلی باپذیرش فناوری اطلاعات همبستگی مثبت است. مثبت بودن ضرایب بدست آمده نشان میدهد که بین خوشبینی علمی و خودکارامدی تحصیلی با پذیرش فناوری اطلاعات ارتباط مستقیم وجود دارد و افرادی که از خوشبینی علمی و خودکارامدی تحصیلی بالاتری برخوردارند، پذیرش فناوری اطلاعات در آنها بیشتر است. ولی همبستگی بین اضطراب رایانه با پذیرش فناوری اطلاعات منفی است. منفی بودن ضرایب بدست آمده نشان میدهد که بین اضطراب رایانه با پذیرش فناوری اطلاعات ارتباط معکوس وجود دارد. افرادی که اضطراب رایانه بیشتری دارند، پذیرش فناوری اطلاعات در آنها کمتر است.

کلیدواژه ها:

خوش بینی علمی ، پذیرش فناوری اطلاعات ، اضطراب رایانه ، خودکارامدی تحصیلی.