فرآیند دیجیتالیسم بیمه گری مبتنی بر یادگیری تجربی و نقش آن در ضریب نفوذ بیمه

فناوری های دیجیتال در حال درنوردیدن مرزهای کسب و کار هستند. سرعت روزافزون نفوذ فناوری های نوین در ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ... و ارائه شبکه ها ی دیجیتالی تاثیر به سزایی در الگوهای کسب و کار داشته است. داروینیسم دیجیتال به ما می آموزد آنهایی باقی خواهند ماند که بتوانند سریع و درست با اقتضائات عصر دیجیتال هماهنگ شوند. تغییر، فرآیندی پویاست پس شناخت عوامل و پیامدهای آن نیز بسیار مهم است. از آنجائیکه صنعت بیمه جزء لاینفک نظام های مالی و اقتصادی هر کشور است و در بازار های سرمایه در کنار دیگر نهاد های اقتصادی به تامین منابع مالی واحد های تولیدی و اقتصادی کشور کمک فراوانی می کند، لازم است با قدم نهادن در دیجیتالیسم بیمه گری و استفاده از این فرصت، علاوه بر حفظ جایگاه کسب و کار به افزایش ضریب نفوذ بیمه نیز دست یابد. در این تحقیق، فرآیند اثربخش دیجیتالیسم بیمه گری با مدل روانشناسی یادگیری تجربی کلب (kolb) بررسی و تحلیل گردیده و در نهایت چهارچوب پیشنهادی نویسندگان این است تا به پرسش های بنیادینی پاسخ داده شود که برای طراحی موفقیت آمیز فضای تحولی کسب و کار بیمه با اثرپذیری از محیط دیجیتال و تحولات آن ، ضرورت دارد.نتایج حاصل نشان می دهد چشم انداز صنعت بیمه و ارتقا ضریب نفوذ بیمه، با نفوذ فرهنگ بیمه در تک تک افراد جامعه از طریق مشتریان مشارکتی؛ در ابتدا تحت بستر تحول فناورانه ساده و امن (مبتنی بر مانع زدایی) و بعد از شکل گیری شناخت و نیاز و به تبع آن رشد فرهنگ بیمه، در مراحل بعدی، با تحول دیجیتال و فناوری های هوشمند از جمله، "هوش مصنوعی" محقق می گردد. در این راستا تحول سیستمی و تفکر انبساطی در سه بعد نهاد نظارتی ، موسسات بیمه گری و بیمه گذاران ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

دیجیتالیسم بیمه گری ، مشتری مشارکتی ، تحول دیجیتال ، ضریب نفوذ بیمه