مدل تخصیص ناوگان گش تهای امداد خودرودر شبکه بزرگراهی شهری

کاهش مدت زمان پاسخگویی به حوادث یکی از اهداف برنامه های مدیریت حوادث است. برنام ه گش تهای امداد خودرو به عنوان جزیی از سیستم مدیریت حوادث می تواند نقش موثری در برطرف نمودن س ریعحادث ه از طری ق کاهش مدت زمان شناس ایی، تایی د و عکس العمل به حادثه ایفا کند. هدف از این مقاله تخصیص ناوگان میان مسیرهای حرکت گشت های امداد خودرو به گونه ای است که زمان پاسخگویی بهح وادث حداقل گردد. این کار از طریق حل مدل بهینه سازی غیرخطی صورت می گیرد که تابع هدف آن حداقل نمودن زمان عکس العمل به مجموع حوادثی است که در یک دوره زمانی مشخص رخ م یدهد. زمان عکس العمل در این مدل از دو بخش زمان طی مسیر در صف ناشی از حادثه و زمان طی مس یر با سرعتثابت و در شرایط بدون تراکم تشکیل شده است. در نهایت به کارگیری مدل در شبکه بزرگراهی شهر تهران نشان می دهد که روش ارایه شده در مقایسه با سایر رو شهای قبلی می تواند زمان رسیدگی و پاسخگوییبه حوادث را کاهش داده و از تراکم ایجاد شده در نتیجه وقوع حوادث بکاهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت حوادث ، گش تهای امداد خودرو ، تخصیص ناوگان