ساز و کار جایگیری توده گرانیتوییدی زاهدان در پرتو روش AMS
محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 17، شماره: 66
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSJ-17-66_009
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400
چکیده مقاله:
توده گرانیتوییدی زاهدان(با وسعت ۷۵۰) با روند کلی NW-SE در بخش میانی نوار گرانیتوییدی زاهدان سراوان واقع است. این توده، سنگهایی با ترکیب گرانیت، گرانودیوریت و دیوریت را در بر دارد و همچنین توسط تعداد زیادی دایک با ترکیب آندزیتی - داسیتی قطع شده است. سنگهای دگرگونی ناحیه ای با سن ائوسن میانی، توسط این توده قطع شده اند. در این تحقیق، ساز وکار جایگزینی بخش شمالی توده زاهدان در پرتو روش ناهمسانگردی خودپذیری مغناطیسی(AMS) مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که گرانیتهای توده زاهدان از نوع پارا مغناطیسی (با خودپذیری مغناطیسی کمتر از µSI۵۰۰) هستند در حالی که گرانودیوریتها و دیوریتها از نوع فرو مغناطیسی (با خودپذیری مغناطیسی بیش از µSI۵۰۰) هستند. خطوارگیها و برگوارگیهای مغناطیسی این توده نفوذی، کم شیب کم و نزدیک به افقی است. سنگهای دیوریتی که محدوده کم وسعتی را به خود اختصاص می دهند ، دارای خطوارگیها و برگوارگیهای مغناطیسی با شیب زیاد و نزدیک به قائم هستند، از این رو به عنوان زون تغذیه کننده یا محل صعود ماگمای تغذیه کننده این بخش از توده گرانیتوییدی زاهدان در نظر گرفته شده اند. خطوارگیها و برگوارگیهای مغناطیسی بسیار کم شیب، گویای آن است که توده گرانیتوییدی زاهدان به صورت یک سیل جایگزین شدهاست. عملکرد یک حرکت برشی کم شیب در به وجود آمدن فضای مناسب برای جایگزینی این توده گرانیتوییدی نقش بسزایی داشته است.
کلیدواژه ها:
ساز وکار جایگیری ، توده گرانیتوییدی ، زاهدان ، ناهمسانگردی خودپذیری مغناطیسی ، خطوارگیها و برگوارگیهای مغناطیسی ، زون تغذیه کننده
نویسندگان
محمود صادقیان
دانشکده علوم، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
محمدولی ولی زاده
پردیس علوم، دانشکده زمین شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :