تنبیه فرزند از نگاه روان شناسی و فقه مذاهب اسلامی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 92
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MRA-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400
چکیده مقاله:
یکی از ابزارهای اصلاح و تربیت، اعمال انواع تنبیه، به ویژه تنبیه بدنی فرزندان است. تعلیم و تربیت کودک، به دلیل تاثیرپذیری و انعطاف پذیری شخصیت او، اهمیت بسزایی داشته و در تمام جوامع ، فرهنگ ها و مذاهب، توصیه شده است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی دیدگاه روان شناسی و فقه مذاهب اسلامی، با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که روان شناسان، تنبیه بدنی را به دلیل عدم کارایی و پیامدهای منفی آن جایز ندانسته، اما انواع دیگر تنبیه را با شرایط خاص، از روش های تربیتی میدانند. این دیدگاه به طور مطلق قابل پذیرش نیست. جمع بین روایات اسلامی در این زمینه، جواز تنبیه بدنی خفیف با شرایط خاص است. از نظر فقه امامیه و مذاهب اهل سنت، تنبیه بدنی در موارد و سن خاص و با برخی شرایط، جایز و ضروری است، اما این نکته مورد تاکید اسلام و روان شناسی است که رفتار گرم، محبت آمیز و مسئولانه والدین، نیاز به تنبیه بدنی را کاهش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان