بررسی جدایش نیکل-کبالت توسط D۲EHPA در حضور یون های استات و تارتارات

از بین روش های مختلف استخراج/جداسازی نیکل و کبالت، نظیر روش رسوب دهی، تعویض یونی و استخراج حلالی، متداول ترین و موثرترین روش، استخراج حلالی است که بعد از ابداع استخراج کننده های خانواده ارگانوفسفینیک، بسیار مورد توجه و استفاده قرار می گیرد. قیمت بالای ارگانوفسفینیک ها و نیز عدم دسترسی به آن ها، سبب شده است تا با بهره گیری از عوامل کمپلکس ساز نظیر سدیم استات و سدیم تارتارات، جدایش این دو فلز با استفاده از استخراج کننده مرسوم D۲EHPA بهبود داده شود. در این پژوهش، با استفاده از دو عامل کمپلکس ساز کربوکیسلاتی (سدیم استات و سدیم تارتارات)، شرایط جدایش این دو فلز ارزیابی شده است. مطابق نتایج به دست آمده، حضور یون استات در محلول حاوی نیکل باعث جابه جایی منحنی استخراج به سمت راست (PH های قلیایی تر) می شود ولی به نظر می رسد تاثیری بر منحنی استخراج کبالت ندارد. این در حالی است که یون تارتارات باعث جابه جایی هر دو منحنی استخراج نیکل و کبالت به سمت راست می شود. حداکثر میزان جدایش زمانی حاصل می شود که غلظت یون استات در محلول ۰/۶ مولار باشد اما در مورد یون تارتارات حداکثر میزان جدایش در ۰/۲ مولار حاصل می شود.

کلیدواژه ها:

، D۲EHPA ، نیکل ، کبالت ، سدیم استات ، سدیم تارتارات