بررسی اثر تمرینات واقعیت مجازی برروی نقص الگوی حرکتی و کنترل قامت ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا

اسپرین مچ پا یکی از آسیب ها در ورزشکاران دبیرستانی، دانشگاهی و ورزش های مختلف است و بی ثباتی عملکردی مچ شرایطی است که در ۴۰% از این افراد مشاهده می شود. آسیب دیدگی های مچ پا را بر عملکرد ورزشی تاثیر می گذارد و باعث دوری ورزشکار از میادین ورزشی می شود. نقص در تعادل را به عنوان یک عامل خطر در بروز صدمات مچ معرفی کرده اند. هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات واقعیت مجازی برروی نقص الگوی حرکتی و کنترل قامت ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. این تحقیق دو گروهی همراه با مداخله تمرینی در گروه تمرین و بدون مداخله در گروه کنترل با روند پیش آزمون و پس آزمون هستند. جامعه آماری تحقیق شامل ورزشکاران دختر خراسان رضوی بودند نمونه آماری این تحقیق ۳۰ نفر ورزشکار جوان دختر دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا بودند و در ۲ گروه تقسیم شدند که گروه اول تمرینات واقعیت مجازی را به مدت ۶ هفته و۳ جلسه در هفته انجام می دهد و گروه دوم نیز به عنوان گروه کنترل در این تحقیق شرکت کردند. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها با استفاده از نرم افزار Spss ور‍ژن ۱۶ انجام خواهد شد. از روش های آماری آزمون تی زوجی در سطح معنا داری α≤۰/۰۵ بکار گرفته شد. نتایج نشان داد که در گروه تمرینات واقعیت مجازی میانگین الگوی حرکتی ورزشکاران دختر جوان دارای بی ثباتی مزمن مچ پا از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون بهبود معنی داری داشته است (۰/۰۰۱=p و ۴/۱۸-=t)؛ اما در گروه کنترل تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین نتایج نشان داد که بین دو گروه تجربی و کنترل، قبل و بعد از برنامه تمرینی واقعیت مجازی در نقص الگوی حرکتی تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۴۶=p و ۲/۰۹=t). نتایج نشان داد که در گروه تمرینات واقعیت مجازی میانگین انحراف پاسچر به صورت کلی (۰۰۰۱/۰=p و ۲۲/۷=t)، انحراف پاسچر در جهت قدامی خلفی (۰/۰۰۱=p و ۴/۰۲=t) و انحراف پاسچر در جهت جانبی- داخلی (۰/۰۰۰۱=p و ۹/۹۶=t) از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون کاهش معنی داری داشته است؛ اما در گروه کنترل تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین نشان داد که بین دو گروه تمرینات واقعیت مجازی و کنترل در هریک از شاخص های کنترل قامت تفاوت معناداری وجود داردتاثیر انواع تمرینات بر عملکرد افراد دارای بی ثباتی مزمن مچ پا اکثر تحقیقات اثر بخشی معناداری را عنوان کرده اند و تنوع تمرینات حاکی از آن است که اجرای تمرینات مختلف بر روی موضع منجر به واکنش های زنجیره ای حرکتی بطور همزمان در مفاصل و عضلات و اعصاب شده و با تحریک و تقویت انواع رسپتورهاو برقراری تعادل و هماهنگی ناحیه مچ پا با دیگر بخش های بدن و نوسانات بدن در جهات مختلف بهبود می یابد لذا با توجه به تحقیقات نتایج پژوهش حاضر نیز اثر بخشی تمرینات واقعیت مجازی بر بی ثباتی مزمن مچ پا با نتایج تحقیقات تمرینات حقیقی همسو بوده و نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی نیز میتواند اثر بخشی تمرینات حقیقی را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، اسپرین ، مچ پا ، ورزشکار