سنجش پراکنده رویی شهری در کلان شهر مشهد

هدف مطالعه پیش رو سنجش پراکنده ­رویی است، با این وجود از مواردی همچون افشاء هویت و ارائه کلیتی از تمام وجوه ادبیات این پدیده، عرضه معیارهای تمیز پراکنده­ رویی غربی از نمونه ایرانی آن و دست­ آخر پیشنهاد تعریف رویکردهای ابتکاری- غیرتنظیمی در کنار ابزارهای دستوری- نظارتی جهت مهار این مساله می­ توان به ­عنوان اهداف فرعی آن نام برد. ترسیم تصویری درخور از میزان این پدیده با دو روش اسنادی جهت استخراج- تعدیل متغیرهای کمی و سنجش بر پایه تکنیک تحلیل عاملی همزمان با اعمال خصیصه­ های منحصر به فرد کیفی هر ناحیه آماری میسر شد که این تصویر نه­ تنها میزان بالای فشردگی را در نواحی مرکزی شهر نشان می ­دهد بلکه انطباق آن با نقشه­ هایی چون ادوار تاریخی گسترش فیزیکی کلانشهر و گونه های بافت شهری نیز به تبیین تک­ تک اشکال پراکنده ­رویی به اصطلاح ایرانی در شهر هدف و عوامل شکل دهنده هریک از آنان می پردازد.

کلیدواژه ها:

پدیده پراکنده رویی ، سطح بینابینی ، سنجش کمی و کیفی ، اشکال و عوامل شکل دهنده ، منطقه کلانشهری مشهد