مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی در دو زمان صبح و عصر بر شاخص های چاقی مرکزی و عمومی مردان سالمند

هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی در دو زمان صبح و عصر بر شاخص های چاقی مرکزی و عمومی مردان سالمند ۵۰ تا ۶۰ سال شهر اهواز بود. در این مطالعه تعداد ۳۰ مرد سالمند BMI) ۵۰=۲۵ /۶۵) تا ۶۰ سال مراکز سالمندان مهرجویان و سرای سالمندان شهر اهواز به صورت هدفمند انتخاب شده و به شکل تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی در زمان صبح ۱۰) نفر)، تمرین مقاومتی در زمان عصر ۱۰) نفر) و گروه کنترل ۱۰) نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین، به مدت ۸ هفته هر هفته ۳ جلسه و مدت ۶۰-۴۵ دقیقه در هر جلسه به تمرین مقاومتی در زمان های مشخص شده پرداختند و کروه کنترل در این مدت تمرینی انجام ندادند. قبل و پس از ۸ هفته تمرین مقاومتی، شاخص های چاقی مرکزی و عمومی شامل (شاخص توده بدن، نسبت کمر به لگن) اندازه گیری شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری P ۰/۰۵ استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی در زمان صبح و عصر باعث کاهش معنی داری در شاخص های چاقی مرکزی (P =۰ /۰۱) و عمومی =۰ /۰۳) (P افراد سالمند گردید. همچنین بین این متغیرها در مردان سالمند پس از ۸ هفته تمرینات مقاومتی در دو زمان صبح و عصر تفاوت وجود داشت .(P =۰ /۰۵) به طور کلی به نظر می رسد تمرین مقاومتی در عصر به طور موثرتری باعث بهبود شاخص های چاقی مرکزی و عمومی مردان سالمند ۵۰ تا ۶۰ سال می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات مقاومتی ، چاقی مرکزی ، چاقی عمومی ، مردان سالمند