ضرورت ارتقاء کیفیت محیط شهری با تاکید بر ساماندهی مبلمان و سیمای بصری شهری

امروزه برنامه ریزی شهری بیشتر با توسعه و بازسازی شهرهای قدیمی تر سروکار دارد تا با طراحی کلی و همه جانبە شهرهای جدید. بدین ترتیب، برنامه ریزی شهری به معنای احیا یا بازسازی شهری است. با آغاز دهە ۱۹۵۰، بسیاری از شهرها(به ویژه در ایالات متحده) رشد و توسعه یافتند. بزرگراه هایی مجددا که از میان این شهرها کشیده شد، سبب تغییراتی در مناطق قدیمی مجاور آنها گردید. زاغه ها پاکسازی شد و به جای آنها مجتمع های مسکونی مرتفع احداث گشت. بناهای اداری قدیمی نیز در مرکز شهر تحریب گردیدند تا جای خود را به برجهای اداری جدید بسپارند.با گسترش فزاینده شهرنشینی و افزایش جمعیت شهرنشینان و مشکلات ناشی از آن، فراهم آوردن امکاناتی برای رفاه حال شهروندان بیش از پیش ضروری می نماید.امروزه اهمیت و نقش مبلمان شهری در خدمات رسانی و زیباسازی شهری بر هیچ کس پوشیده نیست و مبلمان شهری از اجزای ضروری و جدایی ناپذیر شهرها محسوب می شود.برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ضرورت ارتقاء کیفیت محیط شهری با تاکید بر ساماندهی مبلمان و سیمای بصری شهری با روش توصیفی– تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد. بی شک قسم عمده ای از عناصر تشکیل دهنده سیمای هر شهر، مبلمان آن شهر است. اجزایی که گذشته از کاربردهای خاص خود به زیبایی و انتظام شهر نیز سامان می بخشند. طبعا شکل گیری عناصر بصری که تصویر هر شهر را به وجود می آورند خاطره ای را برای هر بیننده در ذهن باقی می گذارند. نیاز شهروندان و سیمای شهر و به وجود آمدن هویت شهری حلقه های بهم چسبیده و جدا نشدنی هستند که هریک دیگری را پشتیبانی و تکمیل می کند و عدم توجه به هر کدام آسیب جدی در به وجود آمدن سیمای نامناسب شهر خواهد بود. تظاهر حالات ابتدایی بعضی از عناصر و مبلمان شهری مانند انواع آبنماها در زمان هخامنشی، لوح ها وتندیس های سنگی از پادشاهان و ... که نمایانگر قدمت طولانی مبلمان شهری در ایران است و می توان به این تمدن نسبت داد. مبلمان شهری باید زیبایی بصری محیط را به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، ارتقاء کیفیت محیط شهری ، زیبایی بصری ، سیمای بصری ، ساماندهی مبلمان