عبور نامتقارن اثر سیاست پولی بر بازار مسکن

مطالعات صورت گرفته در سال های اخیر نشان داده اند که قیمت مسکن دارای یک رفتار غیرخطی است و به خاطر ریسک گریزی سرمایه گذاران می تواند دارای چسبندگی رو به پایین باشد. چنین ویژگی غیرخطی می تواند باعث شود که متغیرهایی نظیر سیاست پولی دارای اثر نامتقارن بر بازار مسکن باشند. بر این اساس در این مطالعه، تاثیر نامتقارن سیاست پولی بر بازار مسکن مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این راستا از داده های فصلی اقتصاد ایران در بازه بهار ۱۳۷۲ تا تابستان ۱۳۹۷ و از روش های هم انباشتگی جوهانسن (۱۹۹۱) و اندرز و سیکلوس (۲۰۰۱) استفاده شده است. تفاوت اصلی ای که بین دو روش مذکور وجود دارد این است که آزمون هم انباشتگی جوهانسن مبتنی بر یک رویکرد خطی بوده و روش اندرز و سیکلوس یک آزمون هم انباشتگی غیرخطی به شمارمی آید. نتایج آزمون هم انباشتگی جوهانسن (روش خطی) حاکی از عدم وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای حجم پول و قیمت حقیقی مسکن است. این در حالی است که بر اساس آزمون اندرز و سیکلوس (روش غیرخطی) متغیرهای تحقیق دارای رابطه بلندمدت هستند. دلیل به دست آمدن چنین نتیجه ای وجود رابطه بلندمدت غیرخطی بین سیاست پولی و سطح حقیقی قیمت ها در بازار مسکن است. رابطه بلندمدت برآوردشده نیز حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار حجم پول بر قیمت حقیقی مسکن است. تخمین رابطه تصحیح خطای کوتاه مدت غیرخطی نشان می دهد که خطای کوتاه مدت تنها در یکی از رژیم ها تصحیح می شود. به عبارت دیگر، رابطه بلندمدت تنها در یکی از رژیم ها برقرار است. همچنین نتایج نشان می دهد که قیمت در بازار مسکن دارای چسبندگی رو به پایین بوده و بنابراین صرفا از سیاست های انبساطی پولی تاثیر می پذیرد.

کلیدواژه ها:

آزمون هم انباشتگی غیرخطی ، حجم پول ، مسکن ، اثرات نامتقارن ، چسبندگی قیمت