بررسی پایداری مخارج سلامت در ایران: شواهد جدیدی براساس رویکرد ARDL

سرانه مخارج سلامت در هر اقتصاد یکی از مهم ترین شاخصهای توسعه سرمایه انسانی محسوب میشود که بر بهرهوری نیروی کار و افزایش رشد اقتصادی تاثیر فراوانی دارد. هزینههای صورت گرفته در این بخش از دیدگاه اقتصادی، سرمایهگذاری در سرمایه انسانی معرفی شده است. ازآنجایی که در کشورهای درحال توسعه بخش قابل توجهی از بودجه کشور و درآمد خانوارها صرف مخارج سلامت میشود، بررسی روند این مخارج، میزان منابع تخصیص داده شده و تشخیص عوامل موثر بر آن یکی از چالشهای اساسی حوزه سلامت است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی پایداری سرانه مخارج سلامت در ایران طی دوره ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۶ با استفاده از متغیرهای جمعیت، درآمد و نرخ تورم است که درراستای افزایش سرمایه انسانی جهت تسهیل رشد اقتصادی و تخصیص بهینه بودجه دولت به منظور ارتقای عدالت اقتصادی است. برای بررسی پایداری سرانه مخارج سلامت از روش خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی (ARDL) و آزمون باند استفاده شده است. یافتهها نشان میدهند که هزینههای سرانه سلامت در ایران طی دوره موردمطالعه دارای روندی ناپایدار بوده و وجود معادله هم جمعی بلندمدت به تایید نرسیده است. نتایج تخمین کوتاهمدت بیان می دارد که ضریب درآمد و جمعیت اثر مثبت ولی نرخ تورم تاثیری منفی بر سرانه هزینههای سلامت در ایران داشتهاند. براساس یافتههای این پژوهش، کنترل تورم از سوی دولت میتواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت سرمایه انسانی در ایران داشته باشد و اجرای سیاست هایی در جهت کنترل آن توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

پایداری هزینههای سلامت ، تورم ، درآمد ، جمعیت ، ARDL