نقش آبزی پروری در توسعه پایدار و شرایط اکولوژی (با تاکید بر محدودیت های موجود جهت ایجاد آبزی پروری پایدار)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 151

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SNTAO03_040

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1400

چکیده مقاله:

با توجه به افزایش جمعیت جهان، آبزی پروری رشد بسیار سریعی برای تامین نیازهای غذایی بشر داشته است. این رشد سریع با توجه به محدودیت دست یابی به منابع طبیعی نیاز به حرکت به سمت توسعه ای پایدارتر در بخش آبزی پروری را ایجاد میکند. در مقایسه با سایر سیستم های تولید فراورده های دامی در جهان، آبزی پروری برای پایدار شدن تحت فشار بیشتری قرار دارد، که دلیل این امر استفاده از منابع طبیعی مانند آبهای شیرین، تالابها، مناطق ساحلی و صید ماهیان دریایی برای تغذیه ماهیان پرورشی است. در این تحقیق سعی شد تا با توجه به مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط محققان، علاوه بر معرفی مفهوم توسعه پایدار در بخش آبزی پروری و جنبه های مختلف آن، به بیان محدودیتها و همچنین راهکارهای موجود برای رسیدن به آبزی پروری پایدار پرداخته شود. طبق پیش بینی های صورت گرفته توسط سازمان جهانی FAO جمعیت دنیا تا سال ۲۰۳۰ به هشت میلیارد نفر خواهد رسید بنابر این مسئله تامین غذا برای جمعیت در حال رشد بسیار اهمیت دارد. در حدود ۷۵ درصد از ذخایر ماهیان با ارزش اقیانوسها در اثر صید بی رویه دچار محدودیت شده اند. در عین حال میزان مصرف ماهی از ۴۵ میلیون تن در سال ۱۹۷۳ به بیش از ۱۳۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۰ افزایش یافته است. FAO تخمین میزند تا سال ۲۰۳۰ حدود ۴۰ میلیون تن دیگر به میزان مصرف غذاهای دریایی افزوده خواهد شد. بنابراین جهت پاسخگویی به تقاضای روبه افزایش برای غذا و باتوجه به کاهش ذخایر طبیعی ماهیان ایجاد جایگزینهای پایدار امری ضروری است که به دلیل کاهش منابع طبیعی ماهیان سهم عمده تولید بر عهده بخش آبزی پروری است. بنابر این صنعت آبزی پروری در سراسر دنیا به سرعت در حال توسعه است و یکی از سریع الرشد ترین بخش های تولید غذا در جهان محسوب میشود. میتوان گفت که تقریبا نیمی از تولیدات ماهی جهان توسط بخش آبزی پروری تامین میشود که این امر بیانگر نقش مهم آبزی پروری در تامین امنیت غذایی در جهان است. همزمان با رشد این صنعت نگرانیها در مورد اثرات زیست محیطی، آلودگیها، سلامت مصرف کنندگان و منابع ماهیان دریایی تامین کننده غذای ماهیان پرورشی افزایش یافته است. مجموع این عوامل بر لزوم حرکت به سمت صنعت آبزی پروری پایدار تر تاکید میکنند.

نویسندگان

امین خدادادی

دامپزشک و متخصص بهداشت و بیماری های آبزیان ، کارشناس بهداشت و بیماری های آبزیان، سازمان دامپزشکی کشور

مرضیه السادات حسینی

دامپزشک بخش خصوصی - فارغ التحصیل دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی کرمانشاه