بازتاب و تحلیل درونمایه مرگ در رمان های مطرح صادق هدایت

مفهوم «مرگ» از مفاهیمی است که همواره اندیشه آدمیان را به خود مشغول داشته است و سخن هیچ یک از سخنسرایان فارسی از این مقوله خالینیست. اهمیت این مفهوم آنقدر زیاد است که به عنوان یکی از مهمترین قسمت های فرهنگ انسان ها محسوب می شود. مرگ واقعیتی انکارناپذیراست، پدیده ای که همیشه ذهن بشر را به خود مشغول کرده و واکنش افراد به آن متفاوت است. اغلب افراد از رویارویی با مرگ در ترس و هراسند،علت آن را میتوان در ناشناخته بودن این پدیده جستجو کرد. این درونمایه در ادبیات معاصر در میان نویسندگان زیادی به وضوح قابل مشاهدهاست و از این نویسندگان که درون مایه مرگ در آثارش وجود دارد، صادق هدایت است. رمانهای معروف صادق هدایت قابلیت آن را دارد که ازاین جنبه بررسی شود، پس پرداختن و تحلیل درونمایه مرگ در این رمان ها هدف اصلی این پژوهش است. روش انجام کار به صورت توصیفی-تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است و نتایج آن حاکی از آن است که درونمایه مرگ جزو انکارناپذیر در رمان های بوف-کور، سه قطره خون و زنده به گور است و این نشان می دهد که مرگ اندیشی در وجود صادق هدایت به عنوان نویسنده این رمان ها وجود داشتهاست.

کلیدواژه ها:

ادبیات داستانی ، مرگ ، بوف کور ، سه قطره خون ، زنده به گور ، صادق هدایت