نفی فعل در زبان های عربی و فارسی

هر زبانی برای افاده معانی مختلف از جمله نفی، ادات و شیوه های متنوعی دارد. برای مثال، زبان عربی برای افاده نفی در فعل های ماضی و مضارع از حروف ما، لا، لن، لم و لما و زبان فارسی برای افاده نفی در فعلهای ماضی و مضارع و مستقبل از پیشود «نه» و برای افاده نفی در مصدر از «نه» و «مه» استفاده می کند. چنین به نظر میرسد که ادات نفی در زبان عربی پر بسامد است و زبان عربی برای ساخت افعال منفی، پیشوندهای نفی متنوعی در اختیار دارد. ولی با کمی دقت در مییابیم که در زبان عربی هم نفی افعال با دو حرف «ما» و «لا» صورت می گیرد و بقیه حروف نفی (لن، لم و لما) در اصل، همان «لا» هستند و تنها موجب تاکید و تقویت و وجه معنایی خاصی (افزون بر نفی) می شوند. نکته جالب توجه دیگر آن است که در زبان فارسی- از باستان تا به امروز- از «مه» برای نفی استفاده شده است و این «مه» با «ما» ی نافیه عربی، قابل مقایسه و تحقیق است.

کلیدواژه ها:

عربی ، فارسی ، دستور زبان ، حروف معانی ، ادات نفی ، فعل