بررسی و تحلیل عناصر داستان در رمان زنده پاها و مرده پاهای بهرام حیدری

رمان «زنده پاها و مرده پاها» که از شاخص ترین و مهم ترین رمان های نویسنده است. یک اثر اجتماعی است و اوضاع و احوال وضعیت زندگی مردم،فقر و تنگدستی، ارباب سالاری، جهل و باورهای عامیانه دوره ای از ادوار تاریخ ایران را به خوبی ترسیم می کند. طرح داستان طرحی روشن و واضح،تراژیک و در عین حال طنز گونه است. پیرنگ داستان، یک پیرنگ باز است. عناصر داستان به شیوه داستان های کلاسیک در رمان آورده شده است.کشمکش در داستان ناپایداری را در داستان سبب می شود که عبور از این ناپایداری و رسیدن به پایداری به انسجام طرح می افزاید. کشمکش ها،بروز احساسات منفی و افول شخصیت اصلی در سراسر داستان رنگی تیره و تار را از مجموعه داستان القاء می نماید. شخصیت پردازی در داستان بهشیوه ی بینابین انجام گرفته است. همه عناصر داستانی در ارائه درونمایه داستان سهمی را به خود اختصاص می دهند. پیام در داستان حل شده و از اینرو با قوت و تاثیر گذاری بیشتری به نمایش در آمده است. درون مایه های فرعی بسیاری در رمان به پیشبرد درون مایه اصلی یاری می رسانند. فضایداستان، فضایی واقعی همراه با اضطراب و غمگین است. زاویه دید در این رمان «بیرونی» به شیوه «دانای کل» طرح ریزی شده و نویسنده مانند یک ناظر مطلق بر بیرون و درون شخصیت ها احاطه دارد. در صحنه پردازی هم از «صحنه فراخ منظر» و هم از «صحنه نمایشی» بهره گرفته شده است. لحنداستان ساخته و پرداخته خود نویسنده است و در سراسر داستان به شکل و سیاقی واحد رعایت می شود. او از آرایه های زبانی همچون: تشبیه، تمثیل،اغراق، مبالغه، طنز و توصیف استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

بهرام حیدری ، زنده پاها و مرده پاها ، داستان ، عناصر داستان ، ارباب سالاری