نقش فعالیت های فوق برنامه در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

هدف مطالعه حاضر بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی بود. مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی - همبستگی بود. از جامعه آماری پژوشکده شامل تمامی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه پنج شهر کرج در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند، نمونه ای به تعداد ۲۴۸ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی (دختر و پسر) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه های فعالیت های فوق برنامه نادری و همکاران ۱۳۹۱ و عملکرد تحصیلی درتاج ۱۳۸۳ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه ۲۲ و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین فعالیت های فوق برنامه با عملکرد تحصیلی مثبت و معنی دار هست. P<۰/۰۱. همچنین نتایج ضریب همبستگی رگرسیون نشان داد که فعالیت های فوق برنامه می تواند به شکل مثبت، عملکرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نماید، بنابراین نتایج پژوهش اهمیت توجه بیشتر به فعالیت فوق برنامه را متوجه دست اندرکاران تعلیم و تربیت می رساند.

کلیدواژه ها:

فعالیت فوق برنامه ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان