بررسی ایراد اساسی تعریف اجاره در ماده۴۶۶ قانون مدنی ایران

تعریف اجاره و قوانین مربوط به آن در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران و بررسی ایراد اساسی که در تعریف اجاره در ماده ۴۶۶ بیان شده است باتوجه به ذات مقتضای عقد اجاره که مدت معین آن میباشد.در عقد اجاره مانند سایر عقود دو طرف وجود دارد، موجر و مستاجر و شرط است که ایجاب از طرف یکی و قبول از جانب دیگری مطابق قواعد عمومی بعمل آید.در عقد اجاره بر خلاف عقد بیع که بایع ملزم به انتقال ملکیت است و ضرورتا باید مالک آن بوده باشد و یا قبل مالک ماذون باشد درعقد اجاره لازم نیست موجر مالک عین باشد، صرف مالکیت منافع کافی است. البته این بدان معنی است که مالک عین نمی تواند، زیرا کسی که مالک چیزی است مالک منافع آن نیز هست

کلیدواژه ها:

اجاره ، قانون مدنی جمهوری اسلامی ، اجاره تملیکی ، اجاره عهدی