بررسی استراتژی عراق در طی جنگ تحمیلی بر علیه جمهوری اسلامی ایران

دوران جنگ عراق و ایران یک مقطع مهم و برجسته در تاریخ معاصر ایران محسوب می شود. سابقه تاریخی اختلاف و درگیری های میان ایران و همسایه غربی اش (عثمانی و سپس عراق) حدودا به هفت قرن قبل باز می گردد اما وقوع انقلاب اسلامی در ایران ، یک بار دیگر زمینه چالش و درگیری میان ایران و عراق را مهیا ساخت. نظام سیاسی جدید در ایران که بر اساس اندیشه دینی و انقلابی پایه ریزی می شد به طور طبیعی درون مایه ای کاملا مغایر با منافع ابرقدرت ها و حکومت های منطقه به ویژه حکومت استبدادی صدام در عراق داشت. نوپایی نظام مستقر در ایران نیز باعث طمع بیشتر رژیم بعثی گردید. به نظر می رسد این دلایل و دیگر مسائل سبب شد تا صدام نیروی نظامی خود را به کار گیرد و جنگ هشت ساله ایی را آغاز کرد که از ابزارهای عراق بسیار فراتر بود. تحقیق حاضر در این راستا در بررسی راهبردها (استراتژی) عراق در سطح ملی، نظامی و عملیاتی با استفاده از نظرات اساتید و کارشناسان مربوط به دفاع مقدس می باشد و لذا در این راستا با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی(پیمایشی) و با رویکرد بنیادی- کاربردی به تحلیل در این زمینه پرداخته شد. نتایج این تحقیق این ادعا را دارد که استراتژی عراق در حمله به جمهوری اسلامی ایران در سطح ملی و نظامی در تمام مقطع جنگ به صورت تهاجمی بوده و استراتژی عملیاتی آن نیز به صورت متغییر بوده است.

کلیدواژه ها:

دفاع مقدس ، راهبرد ملی ، راهبرد نظامی ، راهبرد عملیاتی ، عراق ، ایران