اصول و تفکرات وحدت گرایی در هنر و معماری ایرانی (نمونه موردی: مدرسه خان شیراز)

نماد به معماری یک بنا هویت می بخشد و باعث تداوم یک مسئله فرهنگی در جامعه است؛ هویت حاکم تمام نمودهاییاست که در یک فرهنگ شکل می گیرد و هر قدر این نشان پر رنگ تر باشد، معماری بنا کاملتر و با اصالت تر است. این درحالی است که معماری هر سرزمینی به عنوان نمادی برای معرفی هویت و فرهنگ آن مرز و بوم شناخته می شود و نقشبسزایی درگسترش مولفه های فرهنگی و هنجارهای اجتماعی ایفاء می کنند. لیکن عدم توجه به فرهنگ و هویت جامعهتاثیرات منفی در معماری امروزه گذاشته است؛ چرا که معماری و فرهنگ همواره از هم تاثیر پذیرفته و برهم تاثیرگذارند.معماری سنتی ارتباط نزدیکی با جهان بینی عصرخود داشته است، و انسان سنتی در دنیایی پر معنا زندگی کرده است وتوجه به اعتقادات عمیق و استوار انسان می تواند از اصول بنیادی در معماری باشد. هدف این پژوهش اهمیت شناخت اصولو تفکرات وحدتگرایی در معماری است. بر این اساس روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای انجام شده است و در مرحله بعد با مشاهده میدانی از نمونه مورد مطالعهمدرسه خان در شهر شیراز به تجزیه و تحلیل مولفه های موثر در شکل گیری وحدت گرایی پرداخته است که نهایتا نتایجحاصل از این تحقیق نشان میدهند که با ترکیب بندی متناسب و با رعایت سلسله مراتب از جمله انسجام، ضرباهنگ، تنوع،ریتم، تداوم میان اجزا در طرح، سادگی، تعادل، هماهنگی، پیوستگی، عنصر قالب و خوانایی از مهمترین اصول وحدت می باشد.

کلیدواژه ها:

وحدت گرایی ، معماری ایرانی ، مدرسه خان