کتب و دست نوشته های عکاسی و نقش آن در گسترش فرهنگ عکاسی در جامعه ی دوران قاجار

بی تردید کیفیت و کمیت کتب و سایر نشریات در هر جامعه ای، با پیشرفت و آگاهی بخشی و هم چنین رواج و معرفی نوآوریها و پدیده های مدرن، همچون عکاسی، ارتباط تنگاتنگی دارد. با بررسی و تحلیل اولین کتب، جزوات و دست نوشته هایمرتبط با عکاسی در قرن ۱۹ و سرآغاز ورود این رسانه جریان ساز به ایران، میتوان به درک و شناخت روشن تری از جایگاه اینپدیده و عوامل موثر بر فرازها و فرودهای توسعه ی آن در جامعه ایرانی رسید. این بررسی به گونه ای سعی بر آن دارد تا بابهره مندی از روش تاریخی و مقایسه ای و رویکرد توصیفی تحلیلی و با کاربرد نظریه تاریخ اجتماعی به بخشی از این پرسشپاسخ دهد؛ با توجه به اینکه عکاسی حدودا ۳ سال بعد از اعلام رسمی اختراع عکاسی در جهان، وارد ایران شد، چرا تا سالهای طولانی ایرانیان نتوانستند آن شکل از پیشرفت و حضور عکاسی در جامعه غربی را تجربه کنند. این پژوهش، ابتدا به شرحوضعیت و جایگاه کتب و دست نوشته های عکاسی در دوران قاجار می پردازد و در این جریان عوامل مهم و تاثیرگذاری در اینحوزه همچون تعداد نسخه های نوشته ها، رویکردها و محتوای آنها، شیوه تصویرسازی و... مورد بررسی و تحلیل قرار خواهدگرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که کیفیت و کمیت های محتوایی و تصویری کتب و نوشته های عکاسی به نوعی بهطور مستقیم و غیر مستقیم بر سطح فرهنگ تصویری و تفکرات مردم جامعه در ارتباط با پدیده عکاسی و پذیرش آن، درسرآغاز ورودش به ایران، بسیار تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

عکاسی ، تاریخ عکاسی ، کتب عکاسی ، عکاسی قاجار