بررسی نگرش مستشرقان نسبت به نقاشی دوره ی قاجار

دوره ی قاجار از دوره های خلاقیت و تکامل شیوه های هنری ایران است. در این دوره رابطه ی ظریف بین تجربه های هنریپیشین و تخیل و تجارب هنری جدید برقرار شده و حاصل آن در آثاری جلوه یافت که در این دوره در بیشتر عرصه های هنریظهور یافته است. تحولاتی همچون دگرگونی ماهیت سیاسی، ظهور طبقه ی روشنفکر، آغاز دولت مشروطه، تغییر روابط ایران وجهان منجر به تحول در اندیشه و هنر ایرانیان گردید که در نتیجه ی آن دورهی قاجار را به یکی از درخشان ترین دوره هایتاریخی قابل مطالعه و پژوهش قرار داده است. حال نکته ای قابل توجه این است که کم توجهی به آثار نقاشی دوره ی قاجار درآثار مستشرقان به طور مشهودی احساس می شود و متاسفانه بسیاری از مستشرقان نقطه ی زوال هنر ایران را انتهای دوره یصفویه می دانند و در بیشتر مطالعات انجام شده، چیزی جز تحلیل نامناسب و مغرضانه و همچنین معرفی مختصری از زندگیهنرمندان دوره قاجار و تکنیک های هنری آنان وجود ندارد. در حقیقت ارزش های گوناگون هنر دوره ی قاجار در اغلب موارد ازچشم مورخان و شرق شناسان دور مانده و تا دوره ی اخیر به آن توجه چندانی نشده است. در همین راستا، این پژوهش کوشیدهاست تا با روش توصیفی- تحلیلی و با اتکا به آثار مستشرقان در پی پاسخگویی به این سئوال مهم باشد: محققین غربی نسبت به نقاشی قاجار چه دیدگاهی دارند؟

کلیدواژه ها:

نقاشی ، قاجاریه ، مستشرقان ، نقاشی ایرانی